Flos Obscura

Magna flos, rosa obscura

Rides et corda saeviunt

Angeli obscure flent leniter

In umero tuo miserabili

Temptant titubantes ut perditi

Effugere hortos remotos

Tenentur desiderio

Gravissimi sempiterni

Magma flos, rosa obscura...

Inter mille angelos

Lucet rubor tuus in nos

Necopinata nomine vacans

Plena mentis, plenaque sensus

In te solitudo finitur

Naturaque et tempora magna

Dic, ut tollis cuncta astra

Solo e calore tuo