Kaper

Pa wa da wa...

Powiado mama Jarkowi

Swymu starszimu synowi

Kup mi kapra na rynku

Nie stawuj se do szinku

Przed sklepym je raja ludzi

U kierych eszcze kaprów nima

We wannie ani w laworze

A nadowajóm: To je zima

Po dwóch godzinach czakanio

Przijechali kóniecznie

Uż se zdało, że na ty ryby

Bedymy czakać wiecznie

Z kadzie kapra do siciówki

Zbyło mu pore korón

Co mu wydali ze stówki

Tóż stawił se na czaj i rum

W putyczisku zakurzónym

Wisi kaper w siciówce

Na stołku, no a nasz Jarek

Przewraco półke po półce

Z kamratami debatuje

Przi piwu o robocie

Babach, sportu, polityce

A kaper tyn boroczek

Tropi, dusi sie w siciówce

Skrzela pelne nikotynu

Tyn co pić nie potrzebuje

Mie tu uschnyć niecho w dymu

Wywaluje smutne oczi

Swoje wargi szpuli do O

Tego co mie tu uwyndził

By za to wszecko mieli w ZOO

Zawrzić miyndzy opicami

Bo tam jego miejsce je

Niedożijym jo se latoś

Uż ani tej Wilije

Wzpómnioł se na złote czasy

Na Trzebóńskich rybnikach

Ostatni roz chwostym chlasnył

Jarek głowe uż mioł w snach

Stowej pulyr! Zawiyrómy!

Kdo nie umiy, niech nie pije

A zebier se tego kapra

Beztak ón ci uż nie żije...

Tak z wieprzowiny jedli sznycle

Na Wilije i zfukli świyce

Olizały se dwa kocury

Jak wylazły z popielnice

Pa wa da wa...