Kiedy mnie już nie będzie

Siądź z tamtą kobietą twarzą w twarz,

kiedy mnie już nie będzie.

Spalcie w kominie moje buty i płaszcz.

Zróbcie sobie miejsce, a mnie oszukuj mile uśmiechem,

słowem, gestem dopóki jestem, dopóki jestem,

to mnie oszukuj mile uśmiechem, słowem,

gestem do póki jestem, do póki jestem.

Płyń z tamtą kobietą w górę rzek,

kiedy mnie już nie będzie.

Znajdźcie polanę, smukłą sosnę i brzeg.

Zróbcie sobie miejsce, a mnie wspominaj wdzięcznie,

że mało tak się śniłam, a przecież byłam, no przecież byłam,

a mnie wspominaj wdzięcznie,

że tak mało ci się śniłam,

a przecież byłam, no przecież.